جا داره ثبت و اعتراف کنم که تو عمرم تا حالا انقدر حوصله م از بلاتکلیفی سر نرفته بود و حاضرم از صبح تا شب بیرون خونه مشغول کلاس و مدرسه دانشگاه باشم ولی تو خونه زل نزنم به در و دیوار و فکر نکنم به اینکه چقدر همه چی زندگیم انقدر تو هواست :)
پ.ن: خیلی عوض شدم! دارم آدم عجیبی میشم :) برخلاف بیشتر آدمایی که تو استرس و بی حوصلگی غذا نمیخورن و بی اشتها میشن و در نتیجه لاغر و ضعیف چند روزه به زمره آدمای خوش اشتها پیوستم و به عنوان کسی که دوتاشو تجربه کرده باید بتون بگم که پرخوری خییییلی بهتر و باحال تر از بی خورد و خوراک شدنه! سعی کنید بیاید تو این دسته! بعد مواد غذایی خوب بخورید و ذخیره کنید برا روزای کم خوراکیتون
درباره این سایت